காதல் அணுக்கள்

ஜன்னல் வழியே மழை சாரல் சஞ்ஜனாவின் முகத்தில் பட்டது. சோம்பல் முறித்த சஞ்ஜனா படுக்கையில் படுத்தவாறே ஜன்னல்களை மூடினாள். பக்கத்தில் இருந்த அஜிஷின் கைகடிக்காரத்தை பார்த்தாள்.

காலை மணி 10.30. வெளியே பெய்து கொண்டிருந்த மழையை ரசித்தாள். வானம் தியெட்டர் இருளில் இருந்தது. ஞாயிற்றுகிழமைக்கு ஏற்ற ஒரு சூழல்! போர்வையை இழுத்து போத்தியவாறு அஜிஷ் அவள் கழுத்தில் இதழ் பதித்தான்.

அவன் பக்கம் திரும்பி புன்னகையித்தபடி சஞ்ஜனா, "எந்திரிச்சுட்டீயா?"

"weather is awesome, சஞ்ஜு!"

"yes, just like what you did last night" குறும்பு பார்வையுடன் கண் சிமிட்டினாள்.

சிரித்தவாறு, "மேடம், இன்னும் romantic மூட்ல தான் இருக்காங்க போல இருக்கு."

"romantic mood, angry mood....எதுவா இருந்தாலும் இந்த ஒரு நாள் தான் உன்னைய பாக்க முடியுது." சஞ்ஜனா செல்ல கோபத்துடன்.

"சாரி சஞ்ஜு...... ஓவர் டைம் பாக்காம இருக்க முடியாது. சனிக்கிழமையும் வேலை பாத்தே ஆகனும். ஆசைப்பட்டு வாங்குன வீடு, கார்....இதுக்கெல்லாம் லோன் திருப்பி கட்டனுமே........"

"நானும் வேலைக்கு போனா, உனக்கு அவ்வளவு கஷ்டம் இருக்காதுல...." சஞ்ஜனாவின் கைவிரல்கள் அவன் கன்னங்களை தடவின.

"போக கூடாதுன்னு இல்லமா.... உனக்கு ஏன் வீணா stress, office pressure? அதுக்கு தான்... but உனக்கு இஷ்டம்னா போ...but if you feel stressed about work, please do tell me... எந்த காரணத்துக்கும் நீ கஷ்டப்பட கூடாது. உங்க அப்பாகிட்ட நான் promise பண்ணியிருக்கேனே." புன்னகையித்தான் அஜிஷ்.

"thank you, அஜிஷ்!! you're extremely sweeeeeeeet!" அவன் உதடுகளில் 'இச்' வைத்தாள் சஞ்ஜனா.

"என் ஆபிஸ்ல வேணும்னா வேலை கேட்டு பாக்கவா?"

"இல்லடா. நம்ம வித்யா ஆபிஸ்ல ஒரு போஸ்ட் இருக்குனு சொல்லியிருக்கா, அங்க try பண்ணி பாக்குறேன்."

"ஓ that's nice.... சரி மா எனக்கு ரொம்ப பசிக்குது. என்ன breakfast இன்னிக்கு?" அஜிஷ் தனது துணிகளை எடுக்கு முற்பட்டபோது சஞ்ஜனா அவற்றை தூக்கி தூரம் எறிந்தாள்.

"சஞ்ஜு!!!!! stop playing. எனக்கு வேலை இருக்குடா. ரிப்போர்ட் அனுப்பனும்."

"hello mr ajeesh, இப்ப தானே சொன்னேன். i don't care. you're only mine today!" சஞ்ஜனா அவனை அணைத்து கொண்டாள்.

"இல்ல சஞ்ஜு... just ஒரு 30 minutes." அவன் கெஞ்சினான் அவளது தாடையை பிடித்து.

"no!"

"ஒரு 20 minutes..."

"no!"

"ஒரு 10 minutes"

சஞ்ஜனா, "இன்னிக்கு என்ன day?"

அஜிஷ், "sunday!"

சஞ்ஜனா, "sunday means family day. so you should spend every second of the day with me."

அஜிஷ், "சரி மா, atleast breakfast சாப்பிடுவோம்."

"உனக்கு இது போதும்." என்று சஞ்ஜனா அவனது விரல்களை அவளது உதடுகள் மீது வைத்தாள்.

சிரித்தான் அஜிஷ்.

"அப்பரம் உனக்கு பசிக்கலையா?" அஜிஷ் கேட்டான்.

"எனக்கு இந்த kitkat chocolate போதும்." என்று சஞ்ஜனா அவனது 6-pack வயிற்றில் கைவைத்தாள்.

இருவரும் சிரித்தனர்.

*******

மணி 12 ஆனது.

அஜிஷ் கோழி துண்டுகளை கழுவி கொண்டிருந்தான். சஞ்ஜனா தக்காளியை நறுக்கி கொண்டிருந்தாள். வானொலியில் எந்திரன் பாடல் ஒலித்து கொண்டிருந்தது.

"காதல் அணுக்கள்...."

"பாட்டு... செம்ம பாட்டுல. AR rahman is simply superb man." என்று தக்காளியை நறுக்கி கொண்டிருப்பதை தொடர்ந்தாள். அஜிஷ் எந்த பதிலும் சொல்லவில்லை.

"என்ன அஜிஷ்..........." என்று திரும்பி பார்த்தாள். அவன் அவளையே கவனித்து கொண்டிருந்தான்.

"what?" என்று கண்களாலே கேட்டாள் சஞ்ஜனா.

"ரொம்ப அழகா இருக்கே!" அவன் கூறினான்.

புன்னகையித்தபடி அவள், "you're crazy.... quick. get the chicken pieces here quick."

அஜிஷ் அவளை சுவர் ஓரமாய் இழுத்தான்.

"ஹேய் அஜிஷ்....என்ன பண்ணுற? look, don't play.... டைம் ஆச்சு டா!"

"இன்னிக்கு என்ன day?" அவன் கேட்டான்.

"எனக்கே வா?" என்பதுபோல் உதடுகளை சுழித்தாள்.

"சொல்லு" விடவில்லை அஜிஷ்.

"sunday" என்றவள் அவன் பிடியிலிருந்து விலக முற்பட்டாள்.

"sunday means....?" என்று வினாவினான் அஜிஷ்.

"family day." என்று முடித்தாள் சஞ்ஜனா.

"no. familyய உருவாக்குற day!" என்றபடி அவளை தூக்கினாள் சோபாவிற்கு.

ஆர்யாவும் நந்தாவும்

ஆர்யா நடித்த மதாராஸபட்டினம் படத்தையும் நந்தா நடித்த அனந்தபுரத்துவீடு படத்தையும் பார்த்தேன்.

இரண்டும் வித்தியாசம். ஆர்யா....ம்ம்ம்ம்........ அவருக்காகவே படத்தை இன்னொரு தடவ பார்க்கலாம். படம்- நம்ம ஊரு டைட்டானிக் போல இருந்தாலும் பார்க்க சுவாரஸ்சியமாக இருந்துச்சு. அப்பரம் அந்த புள்ள- ஏமி ஜெக்சன், என்ன ஒரு நடிப்பு! பின்னிட்டாங்க போங்க.

நந்தா நடித்த அனந்தபுரத்துவீடும் நல்லா இருந்துச்சு! நந்தா- செம்ம அழகுங்க!!

(இயக்குனர் சங்கர் அடுத்து 3 இடியஸ்ட்ஸ் படத்தை தமிழில் எடுக்க போகிறார். அதுல விஜயும் சிம்புவும் நடிக்க போவதாக செய்தி!! எனக்கு லேசா இதயம் வெடித்தது)

மனநிறைவு

எனக்கு மனநிறைவு கொடுக்குற விஷயங்கள் ரொம்ப குறைவு (சிக்கன் பிரியாணி, கரண் ஜோகர் படங்களை தவிர்த்து). எனக்கு இந்த தொண்டூழியம் செய்வதில் கொஞ்சம் ஆர்வம் உண்டு. நிறைய மக்களை சந்திக்க நல்ல வாய்ப்பு. அப்படி ஒரு மனநிறைவு நாளாக அமைந்தது சனிக்கிழமை.

காப்பக விடுதியில் 20 பசங்க இருக்காங்க. 7 வயது முதல் 18 வயது உடையவர்கள். இந்த விடுதி இவர்களின் அனைத்து தேவைகளையும் பார்த்து கொள்கிறது. சிலர் குடும்ப பிரச்சனை காரணமாக விடுதியில் இருக்கிறார்கள். சிலருக்கு பெற்றோர்கள் இல்லை. இப்படி ஒவ்வொரு பசங்களுக்கும் ஒரு பிரச்சனை. ஆனால் இந்த 20 பசங்க வெவ்வேறு குடும்பத்திலிருந்து வந்து இருந்தாலும், விடுதியில் அவர்கள் ஒரு குடும்பம் போல் இருப்பதை கண்டு வியந்தேன்.

அதில் ஒரு சின்ன பையன் இருக்கான். 7 வயது தான். பயங்கர சுட்டி! அவனுடைய சொந்த அண்ணன்களும் இந்த விடுதியில் தான் இருக்கிறார்கள். அந்த 7 வயது சுட்டி எப்போதுமே இன்னொரு பையன்கூட தான் இருப்பான். நான் நினைத்தேன் அவன் தான் அவனுடைய அண்ணன் என்று.

அவர்களிடம் பேசி பார்த்தபோது தான் தெரிந்தது, அவன் சொந்த அண்ணன் இல்லை என்று. 7 வயது சுட்டி தான் அங்க ரொம்ப சின்ன வயது பையன். ஆதலால் தன் சொந்த தம்பி போல் பார்த்து கொள்வதாக என்னிடம் சொன்னான். எனக்கு ஒரு நிமிஷம் என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை. எந்த ஒரு எதிர்பார்ப்பும் இல்லாமல் பாசம் காட்ட ஒரு மனசு வேணும். அந்த மனசு அவன்கிட்ட இருந்தது.

அவனிடம் தொடர்ந்து பேசினேன். அவனுக்கு வயது 14 தான். ஆனால் அவன் சுட்டியை பார்த்து கொண்ட விதம்..... சொல்ல வார்த்தை இல்லை! இவனுக்கு காற்பந்தாட்ட வீராக வர ஆசை. தேசிய அளவிலான குழுவில் சேர வாய்ப்பு கிடைத்தும் போக முடியவில்லை. காரணம்- படிப்பில் அவ்வளவு சிறப்பாக செய்யாததால்.

எனக்கு என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை! ஒரு நல்ல திறமையான விளையாட்டாளரை இந்த நாடு இழந்துவிட்டது.

அவர்களிடம் பல நடவடிக்கைகளை நடத்தினோம். அவர்கள் முகத்தில் தெரிந்த சந்தோஷம் இன்னும் கண்ணுக்குள் இருக்கிறது.....

உலக கிண்ணமும் ராவணனும்

உலக கிண்ண காற்பந்து போட்டி ஆரம்பிச்சு திருவிழா மாதிரி போய்கிட்டு இருக்கு. இங்கு சிங்கையில் இதற்காகவே நிறைய பேர் ஒரு மாதம் லீவு போட்டு இருப்பதாக செய்தி வந்துச்சு. சிங்கையில் காற்பந்து பிரியர்கள் ஏராளம். நான் நேத்து portugal vs north korea போட்டியை பார்க்க சென்றேன் வீட்டு பக்கத்தில் இருக்கும் சமூக நிலையத்தில்.

செம்ம கூட்டம். கிட்டதட்ட 400 பேர் வந்து இருப்பாங்க. portugal ஆட்டம் அபாரம்! எதிர் அணியை வீழ்த்தி தள்ளியது. ஒவ்வொரு முறையும் கோல் போடும்போது கூட்டமே அலறியது!! நான் வடகொரியாவை தான் ஆதரித்தேன். ஏன் என்றால் முன்பு நடந்த போட்டியில், வடகொரியா உலகத்தில் முதல் நிலையில் இருக்கும் பெரிசிலை ஒரு கை பார்த்தது.

ஆனால் நேற்று போட்டியில், ரொம்ப சுமாராக விளையாடி தோல்வியை சந்தித்து!:(( portugal 7 கோல்கள் போட்டது. இதுவரை நடந்த போட்டியில் இது தான் ஆக அதிகமான கோல் எண்ணிக்கை.

உலகமே இப்படி விழாக்கோலமாக இருக்க, நம்ம சும்மா இருப்போமா? நானும் களத்தில் இறங்கிவிட்டேன். நாளை நண்பர்களுடன் காற்பந்து விளையாட போகிறேன். :)))
--------------------------------------------------------------------------------------

ராவன்/ ராவணன்- தமிழ் இந்தி ஆகிய இரண்டிலும் பார்த்துவிட்டேன். என் விமர்சனம்- மணி சார், என்னைய இப்படி ஏமாத்திவிட்டீங்களே!!!

படம் ஒன்னும் புரியலை. ராமாயணம் கதை மாதிரி இருக்கு. அது புரியது. அதை இந்த காலத்திற்கு ஏற்ப எடுத்து இருக்கலாம். காடு, காட்டுமிரண்டித்தனமான நடிப்பு, அழுத்தமில்லாத காதல்- இப்படி அனைத்தையும் தவிர்த்து இருக்கலாம். அட போங்க சார்....உங்க மேல ரொம்ப கோபம்!!

ஆவூன்னா, இதிகாசங்களை வச்சு படம் பண்றீங்க! நானும் பண்றேன் -remake of பாட்டி வடை சுட்ட கதை (ஓ...இது இதிகாசம் இல்லையா?)