Feb 12, 2018

'முதல் இரவும்' முதல் பிரியாணியும்

8 வருஷம் வேலை செஞ்சதுபோதும். ரொம்ப 'போர்' அடிக்குது. (போரும் நடந்தது) வேற ஏதாச்சு சுவாரஸ்சியமா பண்ணலாம்னு முடிவு எடுத்து, ஆஸ்திரேலியாவுல கால் அடி எடுத்து வச்சாச்சு. masters of applied linguistics அப்படினு ஒரு படிப்பு. இது என்ன, யாரு, எப்படி- அப்படினு சத்தியமா ஒன்னு தெரியாது. படிப்பு முடிய 1.5 வருஷம் ஆகும். அதுக்குள்ள கண்டுபுடிச்சிடுறேன்.




மொழி சம்மந்தப்பட்ட விஷயம்னு இணையத்தளத்துல போட்டு இருந்துச்சு. அந்த ஆர்வத்தோடும், ஆசையோடும், ஏதோ ஒரு இதோடும் மறுபடியும், காலேஜ்க்கு பைய தூக்கிட்டு கிளம்பிட்டேன்.

"மாப்பு, படிப்பு என்ன அவ்வளவு சீப்பா போச்சா'னு என் குலசாமி கவுண்டமணி சத்தியராஜ்கிட்ட ஒரு படத்துல சொல்வார்ல, கவுண்டமணி எங்கிட்டயும் சொல்றது மாதிரி தான் தினமும் காதுல கேட்குது. எந்த தைரியத்துல படிக்க கிளம்பிட்டேனு கேள்விய மனசுக்குள்ள ஒரு 1000 தடவ கேட்டு இருப்பேன். என்னனெமோ பண்ணிட்டோம் இத பண்ண மாட்டோமானு ஒரு குருட்டு தைரியம், முரட்டு நம்பிக்கை.


தனிமையில் ரசித்து கழித்த முதல் இரவு 10 Feb. வாழ்க்கையில் தனிமைபடுத்தப்பட்ட தருணங்கள் ஏராளம். ஆனா, தனியாக வாழ்ந்த நாட்கள் இல்ல. ஆக, இந்த அனுபவம் புதுசு. இந்த இரவு புதுசு. கடிகார முள் சத்தம், சாலையில் கடந்த சென்ற பெரிய லாரியின் எஞ்சீன் சத்தம், சுழலும் காற்றாடி சத்தம், பக்கத்துவீட்டு பையன் நடந்து சென்றபோது அவரின்           காலடி சத்தம், என் கைப்பையின் வார் லேசாக நாற்காலி மேல் தட்டி கொண்டிருந்த சத்தம், நிம்மதியின் நிசப்தம், ரொம்பவே ரசித்தேன். மறுநாள் பிரியாணி செய்ய போகிறோம்னு ஒரு அலாதி சந்தோஷத்துடன், 'முதல் இரவு' நல்லிரவாக அமைந்தது.

முதன் முதலாக சமையல் செய்றதுங்கறது  science practical மாதிரி. சில பல தட்டுகள் உடையும், சில பல காயங்கள் ஏற்படும். இதலாம் தாண்டி தான் பிரியாணிய அடை முடியும். அந்நிய மண்ணில் நான் சமைத்த முதல் உணவு- பிரியாணி என்று நாளைக்கு வரலாறு பேசட்டும்!

பிறந்த குழந்தைய மருத்துவமனை அறையில் வைப்பாங்க, அப்ப வெளியே நின்னு எட்டி பார்க்கும் தந்தை மாதிரி தான் நானும் பார்த்தேன்.

கண் கலங்கிட்டேன்.






2 comments:

Anonymous said...

Congrats. Have a fun time and hope to see a great linguist in Singapore soon.

ANaND said...

படிப்பா....கொஞ்சம் ஷாக்கிங்காதான் இருக்கு... Best of Luck