Oct 19, 2011

அவங்க அப்படி தான்!

லீலா கொடுத்த shopping list தனது சட்டை பையில் இருக்கிறதா என்று ஒரு முறை சரி பார்த்துவிட்டு, பக்கத்தில் இருக்கும் சூப்பர் மார்கெட்-டுக்கு கிளம்பினான். போகும் வழியில், வீட்டிலிருந்து ஃபோன்.

"ஹலோ ராஜ், எங்க இருக்க?"

"சூப்பர் மார்கெட் கிட்ட தான்."

"சூப்பர் மார்கெட் பின்னாடி ஒரு பூ கடை இருக்குல..."

"அந்த பஸ் டாப் பக்கத்துலயா?" என்று கேட்டான் ராஜ்.

"இல்ல ராஜ்...அது இப்ப ரெண்டாவது தெருவுல இருக்கு. அதே தெருவுல ஒரு வயசான ஆளு பூ விப்பாரு... அவர் கடையில வாங்கிடாத. ஒரு சின்ன பையன் விப்பான்...அவன் கடையில வாங்கு!!" என்று கூறினாள் லீலா.

"ஏன்? எல்லா கடையிலும் அதே பூ தானே. ஒரே விலை தானே?" பதில் சொன்னான் ராஜ்.

"ராஜ்! போன தடவ போகும்போது பழைய பூவா கொடுத்தாரு...so please don't get from that old man. 8 சின்ன மாலை, 2 பெரிய மாலை...." என்று தொடர்ந்து பூ list கொடுத்தாள் வேகமாய்.

"லீலா...slow slow. 8 சின்ன மாலை...ரெண்டு...ரெண்டு...அப்பரம் என்ன சொன்ன?" ஒரு பக்கம் ஃபோனையும் இன்னொரு கையில் listல் எழுதவும் balance பண்ண முடியாமல் திணறினான்.

"ராஜ் 5 items எழுத இவ்வளவு கஷ்டமா.... வாரம் வாரம் நான் பூ வாங்கும் போது கூட வந்து நின்னா தானே இது எல்லாம் தெரியும்." சலித்து கொண்டாள். வீட்டில் குழந்தை அழ,

"ராஜ்.... பாப்பா அழுவுது...i call you back later." என்று சொல்லி ஃபோன்னை கட் செய்தாள். லீலா என்ன கூறினாள் என்பதை மறுபடியும் ஒரு முறை நினைவு கூர்ந்து பார்த்தாலும்- 8 சின்ன மாலைக்கு அப்பரம் என்னவென்று தெரியவில்லை. குத்துமதிப்பாக பூக்கடையில், 8 சின்ன மாலை, 3 பெரிய மாலை, ரோஜாப்பூ, ஜாதி மல்லி ஆகியவற்றை வாங்கி கொண்டு சூப்பர் மார்கெட்-டுக்கு சென்றான்.

listல் எல்லா பொருட்களையும் எழுதியவள், அதன் அளவை எழுதவில்லை. மறுபடியும் ஃபோன் செய்தான், "லீலா, இந்த சீனி packet வந்து....3கிலோவா 5 கிலோவா?"

"3 கிலோ."

"ok thanks..."

பால் விற்கும் இடத்திற்கு சென்றவன், ரொம்பவே குழம்பி போனான். ஒரு மாட்டிலிருந்து வரும் பாலுக்கு இத்தன brandஆ என்று தலையில் அடித்து கொண்டான். லீலா ஒரு குறிப்பிட்ட brand பால் packetயை தான் வாங்குவாள். அது எதுவென்று புரியாமல் மறுபடியும் திண்டாடினான்.

மறுபடியும் ஒரு ஃபோன்.

மறுமுனையிலிருந்து, "என்ன ராஜ் வேணும்?"

"சாரி மா...இந்த பால் packet வந்து...."

"HL milk packet. low fat."

புன்னகையித்த ராஜ், "ok...thank you darling."

"இதுக்கு ஒன்னும் குறைச்சல் இல்ல." ஃபோன்னை கட் செய்தாள் லீலா.

ஆயிரக்கணக்கில் அடிக்கி வைத்திருந்த பால் packetகளில் அவனது கண்கள் HL milk packet low fatயை தேடியது. முதல் வரிசையிலும் இல்லை. இரண்டாவது வரிசையிலும் இல்லை. மூன்றாவது வரிசையில்..... கண்டு பிடித்துவிட்டேன் என்ற சந்தோஷத்தில் அதனை எடுக்க சென்ற போது இன்னொரு 'இடி'

அதே பெயர் கொண்ட பால் packet ஒன்று பச்சை நிறத்திலும் சிவப்பு நிறத்திலும் இருந்தன. ஆஹா, இதுல எது என்று தெரியாமல் மறுபடியும் மனதில் போராட்டாம்! அக்கம் பக்கம் திரும்பி பார்த்தான், யாரேனும் உதவி செய்வார்களா என்று. ஒருத்தர் நின்று கொண்டிருந்தார். அவர் அருகில் சென்ற ராஜ்,

"சார்...இந்த ரெண்டு பால் packet ஒரே பெயர் தான். ஆனா இதுல என்ன வித்தியாசம்?"

அவர் ராஜை ஒரு முறை மேலும் கீழும் பார்த்து, "என்ன new admissionஆ??" என்று சொல்லி வாய்விட்டு சிரித்தார். அவரின் நக்கல் ராஜுக்கு பிடிக்கவில்லை என்ற போதிலும் சாட்சிக்காரன் காலிலும் சண்டைக்காரன் காலிலும் விழ தயாராக இருந்தான்.

"ஆமா சார்...சொல்லுங்க சார்...what's the difference?"

அவர், "ஒன்னு வந்து high calcium. இன்னொரு medium level. உங்க வீட்டுல எத use பண்ணுவீங்க?"

"thanks சார்" என்று சொல்லிவிட்டு நகர்ந்து சென்றான் ராஜ். கடைசி ஆண்டு engineering படிக்கும்போது கேட்ட கேள்விகூட ராஜை இப்படி பதற செய்யவில்லை! ஆனால், அவரது கேள்வி ராஜை பயத்தால் உதற செய்தது. ஃபோன்னை பார்த்தான். ஃபோன் அவனைப் பார்த்து சிரிப்பதுபோல் இருந்தது.

"லீலா....."

"என்ன ராஜ்!!??? இதுக்கு நானே போய் வாங்கிட்டு வந்து இருப்பேன். இதே வீட்டுல தானே இருக்க. வீட்டுல என்ன items வாங்கி வைச்சுருக்கேன் கூட தெரியாதா?" கோபத்தில் இன்னும் அதிகமாய் பேசினாள்.

ராஜ்க்கு ஒரே ஒரு கேள்வி தான் இருந்தது. ஆனால் அதை அவன் கேட்கவில்லை, "இதே உலகத்துல தானே லீலா, நீயும் இருக்க, சச்சின் 10வது centuryய எந்த stadiumத்துல அடிச்சானு சொல்லு?"

எல்லாருக்கும் எல்லாமும் தெரிவதில்லை!!!

ஊருக்கு போகும் கடைசி பஸ்ஸை கஷ்டப்பட்டு பிடிப்பதுபோல் கஷ்டப்பட்டு ஓரளவுக்கு எல்லாவற்றையும் வாங்கி கொண்டு வீட்டிற்கு சென்றான். லீலா குழந்தையின் diapersயை மாற்றி கொண்டிருந்தாள். அவள் கொடுத்த பணத்தில் மீதியுள்ள பணத்தை அவள் கையில் வைத்தாள்.

"ரொம்ப பசியா இருந்துச்சு...வரும் வழியில ஒரு samosa வாங்கி சாப்பிட்டேன்," என்றவன் குழந்தையுடன் விளையாட ஆரம்பித்தான். லீலா சற்று முறைப்புடன் பணத்தை வாங்கி கொண்டாள்.

சமையல் அறைக்குள் சென்றவள் மறுபடியும் ஹாலுக்கு வந்தாள், "ராஜ், இந்த shaving cream விக்குறவங்க வந்தாங்க. உனக்கு ஒன்னு வாங்குனேன்." என்றவள் அவனது கையில் அதனை கொடுத்தாள்.

"என்ன லீலா இது?"

"ஏன்? இந்த brand தானே நீ use பண்ணுவ?"

"ஆமா. ஆனா அதுல rythmsனு போட்டு இருக்கும்?"

"ok..."

"சரி பரவாயில்ல விடு. இதுவும் எப்படி தான் இருக்குனு use பண்ணி பாக்குறேன். thanks லீலா!" புன்னகையித்தான் ராஜ்.

*முற்றும்*

6 comments:

சதீஸ் கண்ணன் said...

a bit disappointing story

Riyas said...

//என்னுடன் வா ப்ளாக் வரைக்கும் என் ப்ளாக்கை பார் என்னை பிடிக்கும்:)//

வந்தேன் பிடித்துவிட்டது..

vijayroks said...

so idhula irundhu enna theriyudhunna...only guys need to get adjusted for everything...gals won't.....hmmm reality

சிவகுமார் said...

Eppdi ma ippdi ellam ?

FunScribbler said...

சதீஸ்: oh god! really:(((

riyas: thanks boss!

vijayroks: reality thaan!:)

சிவகுமார்: ஏன்? என்ன ஆச்சு:)

F.NIHAZA said...

கதை நல்லா அருமையா இயல்பா இருக்குங்க