விண்ணை தாண்டி வந்தாளே- 1

தொலைக்காட்சியில் கார்ட்டூன் ஓடி கொண்டிருந்தது. மணி இரவு 11 ஆகிவிட்டது. சோபாவிலேயே நிஷாவும் நிவேதிதாவும் தூங்கிவிட்டனர். அவர்களை தூக்கி கொண்டு அவர்களது அறையில் படுக்க வைத்தேன்.

இருவரும் என் 3 வயது இரட்டை தேவதைகள்.

நிஷாவுக்கு பிங் கலர் போர்வை, நிவேதிதாவிற்கு ஊதா கலர் போர்வை- இருவருக்கும் பிடித்த நிறங்கள். அந்த கலர் போர்வை இல்லை என்றால் இருவருமே அழ ஆரம்பித்துவிடுவார்கள். ரொம்ப சுட்டி!

போர்வையை சரி செய்துவிட்டு அவர்களை ஒரு முறை பார்த்தேன். ஜன்னல் வழியே வந்த நிலா வெளிச்சத்தில் இருவரும் தூங்கும் அழகை ரசிக்க இரு கண்கள் போதவில்லை. அப்படியே அவங்க அம்மா மாதிரி, அவ்வளவு அழகு!

அறை வழியே எட்டி பார்த்தேன் தேவதைகளின் அம்மா ரொம்ப மும்முரமாக லெப்டாப்பில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தாள். ஹாலில் இருக்கும் மேசையில் அவளது ஆபிஸ் fileகள் பரப்பி இருந்தன. ஒரு வாரத்தில் முக்கியமான ரிப்போர்ட் ஒன்னு செய்து முடிக்க வேண்டுமாம். இரவு பகல் பார்க்காமல் வேலை செய்து கொண்டிருந்தாள். இரண்டு வாரமா ரொம்ப பிஸி, தேவதைகளின் அம்மா!

நான் அவள் அருகே சென்று உட்கார்ந்தேன்.

அவள் முகம் ரொம்ப வாடி போய் இருந்தது. உடனே ஒரு கப் சூடா காபி செய்து அவளிடம் கொடுத்தேன். காபியை பார்த்தவுடனே அவளது முகம் மலர்ந்தது.

அவளுக்கு காபி என்றால் உயிர்.

"thanks so much pa" என்னை பார்த்து புன்னகையித்தாள். மறு வினாடி பார்வை லெப்டாப்பிற்கு சென்றது.

அவள் புன்னகையை ஒரு வினாடிக்கு மேல் ரசிக்க முடியவில்லையே. லெப்டாப் மீது பொறாமை பொங்கியது எனக்கு.

காபி அருந்தியபடி, " ம்ம்... coffee is so addictive!"

நான், "yes, just like love."

என்னை பார்த்து முழித்தாள்.

புன்னகையித்தாள்.

கொஞ்சம் சிரித்தாள்.

"என்ன பா, இன்னும் தூங்கலையா?"

"ம்ஹும்... தூக்கம் வரல." என்றேன் நான். அவள் வேலையை அவள் தொடர்ந்து செய்து கொண்டிருந்தாள். என் வேலையை நான் தொடர்ந்து செய்து கொண்டிருந்தேன் - அவள் அழகை ரசிப்பது என் வேலை.

ஜன்னல் வழியே வீசிய காற்று அவ்வபோது அவள் கூந்தலை கலைத்தது. மேசையில் இருந்த band ஒன்றை எடுத்து அவள் முடியை கட்டினேன். கட்டியபிறகு, மறுபடியும் என் நாற்காலியில் உட்கார்ந்து கொண்டேன். புன்னகையித்தபடி அவள்,

"ஐயாவுக்கு என்னென்னமோ செய்ய தோணுது... ஆனா ஒன்னும் செய்ய முடியல... "

சிரித்து கொண்டே நான், " அப்படிலாம் ஒன்னுமில்ல. உன்கிட்ட நல்லா பேசியே 2 வாரம் ஆச்சு."

அவள், "ஹேய் சாரி டா. கொஞ்சம் பிஸியா போயிட்டேன். இந்த ரிப்போர்ட் முடிக்கனும். அப்பரம் ஒரு presentation. அதுக்கு அப்பரம் i'll be free. ok?"

நான், "then, you'll be all mine."

வெட்கப்படுவதை மறைக்க, " ஏய் நிஷாவும் நிவேதிதாவும் தூங்கிட்டாங்களா?" என்றாள். அவள் வெட்கப்படுவதை அவளது கண்கள் காட்டி கொடுத்துவிட்டன.

"ம்ம்ம்...." நான் அவளது கண்களையே பார்த்து கொண்டிருந்தேன். இரவு மணி 12 மேல் ஆகியது. அதிக நேரம் வேலை செய்து கொண்டிருந்ததால் அவளுக்கு கழுத்து சற்று வலிக்க, கழுத்தில் கை வைத்து தேய்த்தாள்.

என்னை அறியாமலேயே எனது கைகள் அவளது கையை விலக்கியது என்றால் அது பொய். தெரிந்தே தான் செய்தேன். அவள் கழுத்தில் இதழ் பதித்தேன். சற்றும் எதிர்பாராத அவள்,

"ஓய்!!" என்று அதட்டினாள்.

"hello my dear husband, i think you better go to bed right now." பிள்ளைகளை கண்டிப்பதுபோல் கண்டித்தாலும் அவளின் புன்னகை இன்னும் மறையவில்லை. அவளது விரலில் மின்னியது நான் அவளுக்கு முதன் முதலாய் கொடுத்த பரிசு- மோதிரம். ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்பு...

***

"அஜய் சொல்றத கேளு. அவள ஒரு தடவ பாத்துட்டு வா. பிடிக்கலன்னு சொன்னா... விட்டுடுலாம். போகாம இருந்தா நல்லா இருக்காது." அம்மா எனக்கு பொண்ணு பார்க்கும் படலத்தை மீண்டும் ஆரம்பித்துவிட்டார்.

"அப்பா, could you please tell amma that I'm not interested in any of these stuff. நான் கொஞ்ச நாளைக்கு நிம்மதியா இருக்கேனு ப்ளீஸ்...." கெஞ்சினேன் நான். இந்த பொண்ணு பார்க்கும் சீசன் ஆரம்பித்து 6 மாதங்கள் ஆச்சு. பல பெண்களை பார்த்தாச்சு. ஒருவரும் என்னை impress பண்ணவில்லை.

அப்பா, " ஹாஹா... உங்க அம்மா முன் வச்ச கால பின் வைக்க மாட்டா! நீ வேணும்னா u-turn பண்ணிகிட்டு escape ஆயிடு!"

அம்மா அப்பாவை பார்த்து முறைத்தார். மீண்டும் அம்மா, " ram, can you please don't brainwash him! அவன்கிட்ட நல்லதா எடுத்து சொல்லுங்க..."

அப்பாவின் கிண்டல் தொடர்ந்தது, " பெத்தவங்க permissionனோட dating மாதிரி தான் இது. enjoy பண்ணாம..நீ என்னடான்னா.... என்னைய விட்டா நான் கிளம்பி போயிடுவேன் தெரியுமா!

அம்மா சிரித்துகொண்டே, "stop your lameness, ram!"

அம்மா என் பக்கம் திரும்பி, "ஒகே. this is final. இந்த பொண்ண பிடிக்கலைனா, அப்பரம் நாங்க உன்னைய disturb பண்ண மாட்டோம்."

அப்பா உடனே, " dealaa no dealaa?"

சிரித்தபடியே நான், "deal."

அவள் எனக்கு ஒரு இமெயில் அனுப்பியிருப்பாள் என்று அம்மா சொன்னார். ஆபிஸ் போய் தான் பார்க்க வேண்டும்....

(பகுதி 2)