ஒலிம்பிக்கில் நான் ரசித்தவை

இந்த வருஷம் ஒலிம்பிக்ஸ் ரொம்ப ஸ்பெஷல். புதிய விளையாட்டுகளை பற்றி தெரிந்து கொள்ள வாய்ப்பு, நிறைய அதிரடி ஆட்டங்கள், ரசிக்க வைத்த இறுதி போட்டி, சய்னா நேவால், மேரி கோம், மைக்கல் பெல்ப்ஸ் நீச்சல்....இப்படி எத்தனையோ!

 1) சய்னா நேவால்- இந்தியாவின் நம்பிக்கை நட்சத்திரம். இந்த விளையாட்டுக்கே ஒரு புத்துணர்ச்சி தந்து இருக்கிறார். வெண்கல பதக்க போட்டியில், சீனா வீராங்கனை பாதியிலேயே போட்டியை விட்டு விலகியதால் சய்னாவுக்கு பதக்கம் கிடைத்திருந்தாலும், இந்த அளவுக்கு அவர் வந்து இருப்பது ஒரு இந்தியர் என்ற முறையில் எனக்கு பெருமை தான்!

 desktop wallpaper சய்னாவின் படம் தான்!! இவர் கொடுத்திருக்கும் அனைத்து பேட்டிகளையும் யூடியுப்பில் பார்த்தேன். ஒரு நாளுக்கு 8-9 மணி நேரம் பயிற்சியாம். 17 வயது வரைக்கும் வெளியே சென்று படம்கூட பார்த்தது இல்லையாம். தோழிகள் யாருமே இல்லை. காலை எழுந்து பயிற்சி, மதியம் பயிற்சி, மாலை பயிற்சி! வாழ்க்கையை விளையாட்டாய் எடுத்துக்க கூடாது என்பார்கள்....இவருக்கோ அந்து விளையாட்டு தான் வாழ்க்கை! இப்படிப்பட்ட வீராங்கனைகளை மீது பெரிய மரியாதை உண்டு.

 2) மேரி கோம்- இரண்டு குழந்தைகளுக்கு அம்மா. இந்தியர் என்றுகூட பலரால் ஏற்றுகொள்ளாதவராய் இருந்து, இன்று இந்தியாவுக்கு ஒரு ஒலிம்பிக் பதக்கத்தை தந்து இருக்கிறார். அரசாங்கம், ஜெயித்தால் தான் திரும்பி பார்க்கும். இன்று இவருக்கு பரிசு தொகை, வேலை, புதிதாய் பாக்ஸிங் பள்ளி தொடங்க இடம் ஒதுக்கீடு கொடுத்து இருக்கிறது அரசாங்கம். இதை முன்னாடியே செய்திருந்தால், இந்தியா பதக்கங்களை குவித்து இருக்கும்.

 (சித்தாப்பா பையனுக்கும் மச்சான் தம்பிக்கும் மட்டும் உதவி செய்தால், உலகிலேயேஅதிக மக்கள் தொகையை கொண்ட நாடாக இரண்டாம் இடத்தில் இருக்கும் இந்தியா, இப்படியே போய்விடும்)

 3) mexico Vs brazil- ஆண்கள் காற்பந்து இறுதி ஆட்டத்தை பார்த்தேன். brazil தான் ஜெயிக்கும் என்று உலகமே எதிர்பார்த்து கொண்டிருக்கும் வேளையில் தனது முதல் கோலை போட்டது mexico அதுவும் 36 வினாடியில். சரியாக ஆடாததால் தோற்றனர் brazil என்பதைவிட, mexico அணியினர் நம்பிக்கையோடு விளையாடியதே அதன் வெற்றிக்கு காரணம் எனலாம். 

எனக்கு இப்ப பில்லா வசனம் தான் ஞாபகத்துக்கு வருது "இது ஆசை இல்ல. பசி!!" mexicoவின் பசி!

 4) USA Vs Japan- பெண்கள் காற்பந்து இறுதி ஆட்டம். ஜப்பான் பெண்கள் அணியின் அதிரடி முன்னேற்றம் இன்னும் சில வருடங்களில் விஸ்வரூபம் எடுக்கும். எனக்கு தெரிந்த உள்ளூர் காற்பந்து பயிற்சியாளர் ஜப்பான் சென்று வந்திருக்கிறார். அவர் சொன்னது, " ஜப்பானியர்களுக்கு இருக்கும் சுய ஒழுக்கம் வேறு எந்த நாட்டிலும் காண இயலாது"

 அதாவது பயிற்சி முடிந்து அவர்களே இடத்தை சுத்தம் செய்வார்களாம். சொல்வதை கேட்டு கொள்வார்களாம். எல்லாருக்கும் மரியாதை கொடுப்பார்களாம். அதனால் தான் இன்று சிறப்பாய் விளையாட முடிந்தது. அமெரிக்கா ஜெயித்தாலும், ஜப்பானிய பெண்களின் விடாமுயற்சியை பாராட்ட வேண்டும்.

 5) மைக்கெல் பெல்ப்ஸ்- நீச்சலில் பல சாதனைகள். இத்துடன் நீச்சல் விளையாட்டிலிருந்து விலகி கொண்டார். கிட்டதட்ட retirement மாதிரி. வயது 27 ஆகுது!!

  (*ம்ம்....நானும் வேலையிலிருந்து இப்படி retirement வாங்கிகலாமானு பாக்குறேன்!!)

 கிடந்த சில நாட்களாய் ரசித்த ஒலிம்பிக் ஒரு முடிவுக்கு வருகிறது என்று நினைத்தால் கொஞ்சம் வருத்தமா இருக்கிறது. தொடர்ந்துகிட்டே போக இது என்ன ஆபிஸ் மீட்டிங்கானு நீங்க கேட்குறது புரியது!! அடுத்த ஒலிம்பிக்-காக ஆவலுடன் காத்து இருக்கிறேன்.

 anyway, இந்த வார இறுதியில், ஓட்டம், காற்பந்து, நீச்சல், badminton ஆகியவற்றில் ஈடுபட்டேன். thanks to olympics!! 4 வருஷத்துக்கு ஒரு முறை, நானும் உடற்பயிற்சி செய்தேன் என்று வரலாறு சொல்லட்டும்!